#3 Nieuwe uitzaaiingen en een geruïneerde auto

8 oktober 2023 OMG Jen, wat een horrorweek was het voor mij maar daarover later meer. Hoe was jouw tweede chemoweek? Die zal ook niet in je top 10 van meest zaligmakende momenten staan. Ik kan mij niet voorstellen hoe jij je voelt en hoe het is om die troep in je lijf te krijgen maar wat je gaat helpen om van de borstkanker af te komen.

Daan en ik meldden ons donderdagmiddag bij het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis om de uitslag van mijn CT-scan te bespreken. Sinds de scan zelf, de week ervoor, keek ik elke dag of de radioloog al een verslag had gepubliceerd met de resultaten. Een dag voor de afspraak stond het verslag er ineens in. Mijn hartslag verhoogde zich want veel goeds kon het niet zijn. En zoals verwacht slecht nieuws.... De uitzaaiingen in mijn linkerborst en zitbeen zijn gegroeid, de tumor in mijn psoasspier konden ze niet goed meten en ik mag twee nieuwe uitzaaiingen verwelkomen in mijn lever(!). Ik schrok me rot toen ik het formaat las van een van de twee. Namelijk 3,6cm. Verdriet overspoelde me. Een kwartiertje later kwam Daan thuis en kon ik bij hem uithuilen. Hoe bizar eigenlijk dat we die avond samen naar cabaret gingen (André Manuel), en de cabaretier in een korte sketch de grap maakte dat als je kanker wilt krijgen, zoals hij kennelijk, je het niet krijgt. Daar zag ik dan weer niet echt de humor van in. Het was een uitdaging om de knop om te zetten en dat ging uiteindelijk best redelijk. Met een lach en een traan zeggen we maar 😉 De volgende dag dus bij het AvL. Zowel mijn dokter als ik waren het erover eens dat uitstellen van medicatie geen optie meer is. Aankomende week begin ik met doelgerichte therapie, Crizotinib (Xalkori), een medicijn dat mijn tumoren hopelijk enorm laat slinken zodat ze niet meer zichtbaar zijn op de CT en PET-scans. Het is een remmer met vele vervelende bijwerkingen, er is geen genezing meer mogelijk. Maar aan de narigheid die week was nog geen einde gekomen. Ken je het verhaal van die vriendin met kanker die op visite ging bij de andere vriendin met kanker? Ze kwam niet aan want ze raakte halverwege de reis betrokken bij een kettingbotsing... Mijn auto is compleet aangerand. Een Seat Toledo boorde mij van achteren tegen een camper die voor mij reed en de vangrail aan. Ik probeerde nog naar links te sturen maar kon de zijkant van de camper - met daarin twee fossielen (lees: bejaarden) - niet ontwijken. Niet alleen de camper maar ook de banden van twee gloednieuwe E-bikes die achterop gebonden zaten,

raakten beschadigd. De bestuurder van de eerste auto in de rij van deze kettingbotsing, die dus voor de camper reed, had zijn auto pas twee weken in bezit.

Wat een impact heeft zo'n aanrijding lichamelijk ook. Hoofdpijn, een stijve nek, extreem moe. Toch maar even langs de huisarts, kan er ook nog wel bij, Verder wacht ik met smart op het nieuws of mijn auto nog gerepareerd kan worden of toch afgeschreven is. Financieel zal ik er niet beter van worden. Ik hoop van harte dat ze 'm kunnen repareren. Het was niet mijn week, om over de andere weken maar te zwijgen. Dikke knuffel, Lenny