Over Jen
Meer informatie over hormoongevoelige borstkanker vind je hier
Doneren aan Pink Ribbon kan hier. Pink Ribbon haalt geld op voor projecten en onderzoek om borstkanker te voorkomen en om het beter te kunnen behandelen.
​​Mijn naam is Jennifer. Ik ben 38 jaar oud en samen met mijn man, zoontje (7jaar oud) en hond woonachtig in het prachtige Brabant. Ik ben werkzaam als receptioniste op het leukste advocatenkantoor van Tilburg. In mijn vrije tijd speel ik graag met mijn zoontje, wandel ik met de hond en bezoek ik een museum. Daarnaast ben ik creatief en maak ik de mooiste creaties in mijn atelier.
In augustus 2023 hoorde ik de diagnose (hormoongevoelige) borstkanker met uitzaaiingen in mijn lymfeklieren. De kanker zat in mijn rechterborst. Het behandeltraject bestond uit vier zwaardere en twaalf lichtere chemotherapieën. Vervolgens een mastectomie (borstamputatie) en het verwijderen van 11 okselklieren.
​
De bedoeling was daarna bestraling maar omdat de chemotherapie goed aansloeg, zijn er na het onderzoeken van het verwijderde weefsel geen kankercellen meer gevonden. De kans daarop is 6 %... Een week na mijn operatie verklaarde de arts mij kankervrij. Maar dat betekent niet dat ik vrij ben van kanker. Ik ben in remissie en moet nog minimaal 5 jaar, maar liever 10 jaar antihormoontherapie. Een hersteloperatie zie ik op dit moment niet zitten. Het zijn zware operaties en voor mij is het op dit moment niet waard om weer de lappenmand in te gaan. Daarnaast vind ik het belangrijker om mijzelf te accepteren zoals ik nu ben.
Het was een intensief traject. Ik zou liegen als ik zeg dat het mij allemaal niet zwaar is gevallen. Mijn leven stond stil en niet alleen mijn leven, maar ook dat van mijn man en zoon. Fysiek en mentaal hakte het er allemaal behoorlijk in. Mijn leven is in één klap verwoest en dat ben ik nu weer aan het opbouwen. Ik rouw om mijn oude leven en om wie ik was, maar daarnaast ben ik ook heel erg dankbaar. Dankbaar dat ik het leven nog heb. Dat ik elke ochtend weer mag opstaan en langzaam mijn nieuwe leven mag oppakken.
Ik startte deze blog om met mijn vriendin Lenny onze ervaringen te delen en daarnaast is het een mooi naslagwerk voor onze kinderen. Uiteindelijk kozen wij ervoor om deze blog openbaar te maken zodat onze dierbaren een idee krijgen wat er in ons omgaat. En wie weet wie we er nog meer mee bereiken, mensen die troost of een glimlach uit onze verhalen halen.