#4 Chemotherapie nr. 2 en haaruitval

10 oktober 2023

Lenny, wat een week moet het voor jou geweest zijn. Vreselijk! Laat ik beginnen bij het begin van de week. Chemotherapie nr 2. We waren deze ronde beter voorbereid. Bij de eerste chemotherapie had ik geen idee wat mij te wachten stond behalve goed ziek worden. Ik had wel stille hoop dat ik er met twee vingers in mijn neus doorheen zou vliegen, maar dat viel vies tegen. Bij de eerste chemo was ik heel erg misselijk. Maar zo erg dat ik ook geen ontspanning kon vinden in iets lezen (alles draaide) of serie en film kijken. Zelfs slapen lukte niet. Als ik eenmaal in slaap viel werd ik na ander half uur wakker van de misselijkheid. Maar terug bij ronde 2. Ik heb intussen geleerd dat de maag constant gevuld moet blijven. Dus Sander kwam met grof geschut en had drie bakken vol met biscuits, crackers en Tuc koekjes naast mijn bed gezet. Met groot genoegen van Finn, want die komt `s ochtends voordat hij naar school gaat een biscuit scoren. Voor hem de grote voordelen van kanker. Ik was nog steeds de hele tijd misselijk, maar het was dragelijk. Mede dankzij de zwaardere medicatie, maar ik denk ook omdat ik mij er beter aan kon toegeven. Vorige keer was ik zo aan het vechten tegen het ziek zijn. Nu heb ik voor mijzelf besloten, dat wanneer ik chemotherapie heb, de opeenvolgende week niks moet en lekker in pyjama mag blijven (behalve douchen, want de geur die je afgeeft na chemo is ontzettend vies. Ik vind de metro van Parijs aangenamer ruiken). Deze keer kon ik na vijf dagen, mijn pyjama inruilen voor een gezellige outfit en verbleef ik langer beneden op de bank in plaats van in mijn bed. Iedere dag krabbelde ik een beetje op, maar ik merk dat ik ontzettend snel moe word. Voldoe ik een huishoudelijke taak of een andere activiteit, daarna moet ik op de bank uitrusten.

Waar ik deze ronde chemo ook last van had is de

welbekende haaruitval. Iedere keer wanneer ik op mijn hoofdkussen keek of als Sander mijn haar borstelde, leek het alsof wij een nieuw huisdier erbij hadden. Zoveel haar vonden we terug. Daarnaast deed het ook ontzettend veel pijn. Door het uitvallen van het haar, maar ook omdat het haar zo zwaar was. Uiteindelijk heeft Sander het eraf geschoren. We hebben van deze gelegenheid gebruik gemaakt om voor het afscheren de meest uitgesproken kapsels te proberen. Met een lach en een traan hebben we deze hobbel weer doorstaan. Ik heb inmiddels een mooi haarwerk, maar ik wacht met het opzetten daarmee totdat mijn haar niet meer uitvalt. Anders blijven al die haren erin zitten. Voorlopig doe ik een zijde sjaal op mijn hoofd en ga ik door het leven als een piraat of waarzegger. Het is maar net voor welke vibe ik wil gaan die dag.

Terug bij jouw week. Wat een pech kan een mens hebben. Toen jij mij `s avonds het bericht stuurde van de uitslag die je had gelezen in je dossier (uitzaaiing in je lever), overviel mij een intens verdriet. Ik heb ontzettend lang in Sanders armen gehuild. Ik besef mij heel goed wat wij hebben, maar ineens voelde ik ook weer die angst. Angst om je te verliezen, om zelf het leven te verliezen, maar nog erger; dat onze kinderen of partners dit zouden moeten doorstaan en hen te verliezen. Gelukkig kon jij meteen na het weekend starten met Crizotinib. Ik hoop dat deze medicatie jouw tumoren zo hard gaan aanvallen, dat er niks meer van die rakkers overblijft en dat wij nog vele jaren van jou kunnen genieten. Ik ben benieuwd hoe je op de medicatie gaat reageren. Alhoewel ik jou na twee uur innemen van de medicatie sprak via videobellen en jij mij getuige maakte van jouw barfje (overgeefsel). Thanks daarvoor. Gelukkig kan ik wat hebben.

Dan onze date. Wij proberen afgelopen jaar al enige keren af te spreken, maar iedere keer gaat het mis. Eerst hadden we om de beurt Corrie (Corona). Uiteindelijk is het een keer gelukt, maar deze keer ging het weer helemaal mis. Jij raakte betrokken bij een kettingbotsing. Ik ben mij kapot geschrokken en het enige wat ik dacht is zolang jij oké bent is het goed. Helaas voelde je je de dagen erna beroerd en heb je er erg veel last van. Wanneer ik dit schrijf heb jij een afspraak bij de huisarts en hoop ik dat het alleen maar de schrik en spierpijn is. Lieve Len, ik hoop dat de komende week minder zwaar gaat zijn dan vorige week. Dat de Crizotinib zijn werk gaat doen, maar dat je geen last zult hebben van de bijwerkingen. Ik geniet nog even van twee goede dagen voordat ik donderdag start met chemotherapie nummer 3.

Dikke knuffel, Jennifer